Yoksulla zengin arasındaki makas giderek açılıyor. Şanlıurfa’nın yanı sıra birçok ilde durum aynı fakat burada tanık olduğumuz durum zannedersem daha fena.
AK Parti İktidarı’nın yaptığı en güzel işlerden birisi yoksullara ulaşma konusu oldu. Kapısı çalınmadık hemen hemen hiçbir aile, hiçbir fert kalmamış. Kimi eve okuyan çocuk için ayda 500-600 lira geliyor kimi eve bakıma muhtaç hasta için kimi eve de yaşlı bulunduğu için.
Bir adet mutfak tüpünün dolum ücretinin 80 lirayı bulduğu göz önünde bulundurulursa 500-600 lira çare olmuyor ama. Lüks şeylerden bahsetmiyorum. Doğalgaz her yerde yok. Onun için bazı mutfaklarda tüp kullanılmaya devam ediyor. Yakubiye veya Dedeosman Mahallesi’nde 150 lira kirayla ev bulmak mümkün. Bize göre çok az bir miktar ama bunu ödeyemediği için sokağa atılan aileler var daha doğrusu çoluk çocuğuyla atılan kadınlar.
Makasın iyice açıldığını ikinci el kıyafetlere olan ilgiden de anlayabiliriz. Yenice’de bulunan bit pazarında 1 liraya eski kıyafet satılıyor. Çoğumuzun parmağının ucunu dahi değdirmek istemeyeceği kıyafetler bunlar. Anneler bunları alıp gözlerinden bile sakındırdıkları yavrularına giydiriyor. Ayakkabılar da öyle. İkinci el perde, ikinci el battaniye, ikinci el tabak, bardak bile var. Ve bunların müşterisi de oldukça fazla… Hatta bazı kadınlar sabahın erken saatlerinde gidiyor ki kullanılabilir olanlar satılmadan yetişebilsin diye.
Durumun ne kadar içler acısı hale geldiğini gösteren diğer bir yer de, kadınların çoluk çocuğunun karnını doyurabilmesi için atılan sebze ve meyveleri toplamak üzere gittikleri semt pazarları. Suriyelilerin yoksulluğuna kanıksandığından “Suriyelidir” denilip geçilebilir ama hayır Suriyeli değil bildiğimiz Urfalı anneler. Şanlıurfa’nın bir yanı işte böyle sefalet içerisinde…
Dönelim madalyonun öteki yüzüne. Yani sefahetin hüküm sürdüğü mahallelere… Bilmem kaç M’li hiper veya süper marketlerden bir içimlik suyun adedini 5 liraya alan mı dersin, restaurantta bir oturuşta ailece yemeğine 500 lira harcayan mı dersin, ev hanımı olduğu halde her bir çocuğuna bir bakıcı ve hizmetçi tahsis eden mi dersin, iş yerine gitmek için ayrı, bağ evine ayrı, il dışına ayrı, eşine ayrı, çocuğuna ayrı otoparkına araç bağlayan mı dersin… 3-4 yıl önce 1,5 milyon liraya yapılan daireler anında satıldı bu şehirde.
“Şuan bu kriz ortamında bile 2 milyonluk lüks daireler yapsanız satılır mı” diye sordum geçen bir müteahhide. Tereddütsüz “satılır” dedi. Bence de satılır. 1 milyon liraya arsa satın alıp, 2 milyon da masraf yapıp 3 milyona mal ettiği villada ara sıra oturanlar var artık. Kent merkezinin en lüks yerinde, kent merkezinin biraz uzağında ve deniz kıyılarında evi olan yüzlerce aile var. Hatta tüm bunların yanında Kabe manzaralı devre mülkü olanlar bile…
Ticaret yapanlardan bu makası göz önünde bulunduranlar iş yapıyor, para kazanıyor. Ortadireğin alım gücü yok artık. Yani 300-400 bin liralık evler satılmıyor. Müteahhitleri zarar ediyor. Ya 2 + 1’ler kapış kapış gidiyor yada 1 milyon üstü olanlar. Giyimde de öyle. Karaköprü’de onlarca kadın butik mağazası açıldı. Her biri 2-3 bin liraya elbise satıyor. İki tel tüyünü aldırmak için güzellik merkezlerinde bir oturuşta bir asgari ücret harcayan kadınlar var. Şuan çatal-kaşığı altın kaplama restaurant açılsa rezervasyon yaptırmadan yer bulmak mümkün olmaz. Sonra gelsin instagramda selfieler.
Yüzde 100’ü Müslüman olan bu şehirde zekatlar hakkıyla verilse zenginle yoksul arasındaki makas bu kadar açılır mıydı? Bu açık en fazla 40 katı olurdu. Birde unutulmaya yüz tutan öşür var. Büyük geliri çiftçilikle elde eden bu şehirde şayet öşür verilse belki de bu makas açılmayacaktı.
Tekvir Süresi 25’inci Ayet’te de denildiği gibi “Fe eyne tezhebûn” Nereye bu gidiş?
Ben söyleyeyim… Daha bu dünyadayken, çöpten sebze toplayan annelerin çocukları, ellerinin bakımı bozulmasın diye yıllarca bulaşığa dahi yaklaşmayan annelerin çocuklarından soracak bunun hesabını.
YORUMLAR