Bizler ne ara bu kadar cahil olduk?
Toplum olarak ne kadar da saçma sapan normları din kisvesi altında bir ibadet hüviyetine bürüdük.
Diriler için inmiş olan kitabı mezarlıkta ne kadar çok okumaya başladık. İçindeki gerçekleri arayıp hayata tatbik etmek yerine, kitabı kılıfının güzelliğine göre değerlendirip almaya başladık.
Sağ sünnettir, yok sakalı şu şekilde bırakmak sünnettir misvak taşımak, kullanmak sünnettir dediğimiz kadar, hırsızlarla(kontörcülerle) mücadele ediyor muyuz? Kul hakkı yemenin ne kadar yanlış olduğunu ya da yerlere çöp atmanın veya trafik ışıklarına riayet etmemenin günah olduğunu konuşabiliyor muyuz? Yahudilere, Hıristiyanlara küfrettiğimiz kadar kendi içimizde barındırdığımız Yahudileşmiş ve Hıristiyanlaşmış duygulara savaş açabiliyor muyuz?
Bizler ilahi kanunlarla beşeri kanunları ayırt etme noktasında büyük sıkıntılar yaşıyoruz. Haddinden fazla önem verdiğimiz beşerlere hata yapamayacak kadar doğru, içinde bulunduğumuz hizbi herkesin üstünde bir hizb olarak görüp taassublaşturma çabalarından vazgeçemeyecek kadar aklımızı kolumuzdaki sepete koymuş durumdayız. "Akledip düşünmez misiniz?" kavramını hemen hemen her konunun sonunda kullanan rabbimizin bu emrini "bizim yerimize başkaları düşünüyor" tavrıyla bakmamız ne kadar acınası bir durumda olduğumuzu anlatmaya kafi gelecektir. Ey bu cahilliğiyle övünmeye kalkışan nefis! İlim, irfan, bilgi ve sanat peşinde koş dünyayı tanı. Tüm dillerin yaratıcısı olan Allah'a yakarmayı kendinde sadece bir dil ile sınırlandırma. Rabbin sana şah damarından daha yakın!
YORUMLAR